بازگشت
په زمام دی مینان
ظاهر حکمي ظاهر حکمي

له نا چاره پر دی وطن کی اوسیږی زمونږپوه پوه افغانا ن

پلارنی وطن نه رټل شو ید  ی دا زمو نږ پوه  پوه  کادانان

بی له ځنده پردیوپه سلاح اولمسون دوی وژنی د ینی ورور

په قصه کی ورته ندی چه مری ډیرښایسته ښایسته ځوانا ن

خونړی جنګونه را روان دی زمو نږ په وطن کی بی جهت

په پرد ی  خا وره اخته  په ګد ایی زمونږپاښه پاښه خا نا ن

د غلیمو پروا  نشته  څه کیږی زمونږ په  ا با یی   خا و ره

ویجا ړ شولو هیواد موله د هغو نه چه  په زمام د ی  مینا ن

کله به  ټو لیږی غم  لړ لی ټغر د  جنګ  زمونږ له  هیو ا د

چه راستانه شی په خوښی باندی خپل په هیواد خوارکډوالان

نن نفرت کوی هرڅوک له د  جنګجوا و خونړی جنګ ځنی

داچه لاړل  له  د نیا  نه  په نا حقه  ډ یر پیا و ړی انسا نا ن

مښورو قانون پوه مو د وطن تیروی ژوند  په  تحقیر ی کی

د  نا پوهو ټو پکد ا رو زور زیاتی نه خسته  شوی  جها نیان

له ډ یری نا پوهی نه نه منی د چا  خبر په هیڅ  صورت کی

ځکه ځوریږی له وړو نه تر زړو وطن د  وستو پوه  دا نا ن

جحالت اوخود خواهی نه په غوږونو کاڼه په سترګوړوند دی

حرمت او انسا نیت له سره دوی نه تللی ټول  اوسی کود نان

یو ی لاړ بلی راغی یوله بله وبد تر په ظلم ا و په  ستم  خپل

تاریخی بد ه  خا طره   شو له  پاتی له د  بد  ذ ا ته  غلیما ن

خوار حکمی هم ځوریږی لکه نورودی نړی کی له بد مرغو

هیله مند دی چه ورک شی له نړی نه داسی بد جنسه دلالا ن

 

 

 

کرغیړنو زمام خواو

خو ا ره  وا ره  ا فغا  نا ن پرا ته په نو ر د یا  ر وینم

ر ټید لی ا فغا نا ن  نا ست   په  پو ر د ا غیا  ر و ینم

پرد ی خا  و ره کی پروت په مزد وری  ډوډی د پاره

له ډ یرزیا رنه ، ځا ن کړی خوله پردی  ګټی  د پاره

خپل  هیوا د ی  لری  ضرو رت   ډ یر ډ یر رغو ته

و یجا ړ کو ر و نه  ضرو رت   لری  جو ړ و لو  ته

له ډ یر جنګو نو راکټ با زی نه هر یو په  یا س  شو

کرغیړن زمام خواونه دوی له هر څه نه خلا ص شو

جنګو  نه  د ښمنی  هره  خو ا په  نور و هیوا د  و نو

پس له  یو  زما ن  پر ی ا یښی نا خوا لی تضا د و نو

په  عفو   با ند ی  ا نغښتی  پا که   مینه  و رو ر ولی

زمونږ په  خلکو کی ا نغښتی د ه  کینی ا و زور ولی

د وی له  دا  مرد ود ه  نه  منل  خو ی نه  نه  تیریږی

د بی  ګنا ه   هیوا د  وا ل  له   و ژنی     نه  تیر یږی

د  جنګ  د  ښمنی   په  د  ر شل   مند  لی خپل   ګټه

د پر د  یو  په    پیسو  ا و  شته  غټه  کړی خپله  سټه

اوس به کله دوی به پرید ی دا ګران مقا م ا وعا یدات

د وی څنګه به لا س اخلی له  حرام ما ل ا و جنا یات

اجنبی  با د ا ر په   خد مت    کی  ولا ړ لکه   غلا م

ا مر  په  اجرا  حا  ضر لا س  په  سینه په  ا حتر ام

ځان خوا با دار غواړی  وسا تی  با زار د خپل سلاح

ستا  په تبا هی کی  لټو ی  خرید  ا ر د   خپل  سلاح

لنډ ه  دا چه خدا ی د  ورک کړی غلیم  مونږله وطنه

پارا زیت غوند ی د وی  زبیخی مونږ و ینه له  بد نه

د د ښمن لاس غوڅ  غواړی حکمی له  وطن  زمونږ

پا ک خا لق په حکم د وی دورک شی له وطن زمونږ

 

 

 

بذله گویت کجا شد

مجلس ارا و  قریحه  وبذ له  گویت  کجا  شد

از بر شرینت  مهجور حزین  سو ا چرا  شد

در تربت بینم عا شقا ن اند تشنه لب زعشقت

مشعل عشق تا با نت  بلند  به هو ا چرا  شد

را هو رسم  اعتیا د عشقت است  معلو م همه

ا متناع عشق  پرشورت زین   گد ا چرا ا شد

زمانی  بودی نصیرو غمگسار یار ان همدل

چه شد مگرزیا د بردی محبان، خطا چراشد

ز  تزویرو صباغ  گویی نبینمت در احترا ز

ا تقا    زعسرت وقسا وت به ارضا چراشد

بنای عشقت مگیردرانقراص،مهجورحکمی

چنین خیزعشق و جوانییت،  بیجا چرا  شد

 

د ر احراز بودم

 

مخمو ر د و چشم  زیبا ی  ا ن  طنا ز  بو د م

به کرسی عشق مطهرش د ر ا حرا ز بو د م

ا ستم   د  ر خیا  ل  حسنش ا فتا  د وغلطا ن

ز هو سش  چو پر و ا نه  به   پر وا ز  بود م

نشد   خیا  ل   و ا رحا م    و لطفش   به   من

د رسو زو گد ازعشقش به و ی د مسا زبود م

شکیب   و  تحملم  بر  ا ن   نکر د    ا  ثر  ی

د ر بزم    محبتش با  و  ی  همرا ز    بو د  م

با سخط   د لا ن   حسود  د یر چه  با ید   کرد

بهر عشق  نا  محر مش  سخت نا سا ز بو د م

مشعل  نو ر حسنش   کر د ه   رو شن   د  لها

بهر عشق  مو حیشش  د ر   ا  حترا ز  بو د م

د  نبا  ل   عشق   پر  نا  ز ش   تپید    حکمی

د ر سنگر حسنش چو پا د  و  سر با ز   بو د م


December 14th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان